“Ik woonde in Overijssel, in de buurt van Zwolle. Mijn zusje woonde altijd met haar man bij mij in de straat. Ze kregen kinderen en mijn zwager, een Texelaar, wilde de kinderen op heel graag op Texel laten opgroeien. Ze zijn teruggegaan naar het eiland. Het bedrijf waar ik werkte in Kampen werd verkocht en het werk stopte daardoor. Mijn kinderen werden al ouder en ik vroeg mij af wat ik nu met mijn toekomst wilde. Toen was er eigenlijk direct maar één plek waar ik naartoe wilde, Texel. Hier heb ik me altijd heel erg goed gevoeld en voelde als thuis. Ja, Texelaars zijn heel erg open en warm. Dit komt volgens mij doordat ze altijd toeristen om zich heen hebben. Het beschermende van een eiland vind ik ook erg fijn. Ik ben geen type voor de drukke stad. En dat mijn zusje hier ook woont, was natuurlijk doorslaggevend. Mijn zoon is mee verhuisd en mijn dochter is bij haar vader gaan wonen in verband met haar studie, maar komt vaak naar Texel.”

Er is altijd werk te vinden

Toen Sophia besloot op Texel te gaan wonen, vond ze dat ze eerst werk moest hebben voordat ze ging verhuizen. En wetende dat hier altijd werk is, vond ze ook gelijk een baan. “Ik heb eerst een jaar in horeca en de schoonmaak gewerkt. Niet wat ik uiteindelijk wilde doen, maar wel een goede start. Op een dag zat ik aan de keukentafel te zoeken naar vacatures en zag ik de vacature voor woonassistent bij Omring voorbij komen. Ik las het en dacht 'dit is op mij op het lijf geschreven, dit ben ik'. Ik heb lang voor mijn dementerende oma gezorgd. Zorgen voor dementerende ouderen is daardoor mijn passie geworden, dus die kans greep ik met beide handen aan. Bij de gesprekken werd aangegeven dat er de mogelijk was om de BBL-opleiding Verzorgende IG te volgen. Dat is werken en leren tegelijk. Je hebt een dag les, werkt vier dagen, krijgt ook betaald en krijgt begeleiding. Daar heb ik volmondig ja tegen gezegd en in maart 2020 ben ik begonnen met de opleiding.”

Van zangeres naar verpleegkundige

Sophia is een vrouw van uitersten. Van haar 15e tot 42e werkte ze in het nachtleven. Ze heeft een portierdiploma, was zangeres en DJ. Haar ouders hadden zelf ook horecazaken en discotheken. Nu kiest ze voor een hele andere kant. “Ik houd dit beter vol en ik mis het nachtleven geen seconde. Ik ben niet van de tussenwegen, ik ga ergens gelijk helemaal voor. Wat ik nu doe is zo ontzettend leuk en dankbaar. We hebben acht mensen op de woongroep, met verschillende gradaties van lichte dementie tot zwaar. Ze hebben een eigen appartement in het verzorgingstehuis. Mijn werk bestaat uit het observeren en verzorgen van de bewoners. Helpen met het dagelijkse ritueel, daar waar ze dat zelf niet meer kunnen. Dat wisselt dus per zorgvrager. Vaak ga ik na de ochtendzorg wandelen met een bewoner, Of spelletjes doen, een gedichtje voorlezen, geheugenquizjes doen, lekker kletsen. We koken en eten met z’n allen op de woongroep. Het leuke van deze doelgroep is dat iedereen anders is en een andere benadering nodig heeft. Maar humor werkt bij iedereen positief.  ‘Wat heb ik toch een rotbaan’, zeg ik weleens tegen ze als we in het zonnetje aan een bakje koffie zitten. Haha, nee ik heb echt een geweldige baan. Ik doe het met heel veel liefde en krijg er zoveel waardering voor terug, kan mij niks mooiers bedenken dan doen wat ik nu doe. Ik voel me er helemaal thuis en ga elke dag met een enorme glimlach op naar mijn werk toe. Ik ben in jaren niet zo gelukkig geweest.”

Menselijk contact

Omring heeft in de Kop en West-Friesland ruim 25 locaties en ondersteunt mensen ook met thuiszorg en revalidatie. Zij bieden hiermee werk aan ruim 3,5 duizend mensen en helpen 13.590 mensen met zorg aan huis of in de verschillende wooncentra. Hiermee is Omring in De Kop een erg belangrijke werkgever. Werken voor de Omring voelt erg goed voor Sophia. “Ik werk op een afdeling voor dementerende ouderen. Ondanks dat het een groot concern is, voelt het niet zo. De lijntjes zijn heel kort en alles is erg laagdrempelig. Het menselijke contact met mijn leidinggevenden vind ik heel belangrijk. Er wordt echt naar onze mening gevraagd en geluisterd. Je merkt dat je enorm gewaardeerd wordt. Zo is er een ruim aanbod van cursussen en workshops waar we ons gratis voor kunnen inschrijven en een deel van de lesuren worden zelfs doorbetaald. Dat vind ik heel erg bijzonder. Er wordt echt in het personeel geïnvesteerd, ingezet op de ontwikkeling van de werknemers en dus het bedrijf.”