Flaviana is geboren en getogen op Curaçao en kwam op haar 17e naar Nederland. In Amsterdam had ze een goede baan op een accountancykantoor. Thuis was het veel minder goed. “Huiselijk geweld”, vertelt ze. “Samen met mijn dochter van 8 en zwanger van de tweede ben ik het huis ontvlucht. Voor mijn rust en voor mijn kinderen moest ik daar weg. Ik ben heel blij dat ik het heb overleefd.” Het bracht haar naar de dichtstbijzijnde stad met plek in een Blijf-van-mijn-lijf-huis: Den Helder dus. “Daar moest ik opnieuw beginnen.”
IVC
Het Internationaal Vrouwencentrum is constant bezig om nieuwe kansen te creëren voor vrouwen die dat nodig hebben. Volgens het principe van de participatieladder helpt het IVC deelnemers (wanneer nodig) uit hun isolement door middel van ontmoetingsochtenden en activiteiten. Vervolgens kunnen de vrouwen steeds hoger klimmen door zelf activiteiten te begeleiden en trainingen te volgen tot het moment dat ze uit kunnen stromen naar een opleiding of betaald werk. Heel toevallig kwam Flaviana op het IVC terecht. In eerste instantie als schoonmaakster, maar directeur Marlies Pfann had al snel door dat Flaviana veel meer in haar mars had dan schoonmaken. Flaviana vertelt: “Ik heb eerst als deelnemer meegedaan aan de activiteiten op het IVC, later ben ik ze zelf gaan leiden en uiteindelijk ben ik nog anderhalf jaar Marlies haar assistent geweest. Het IVC is zo’n mooie plek en ik heb zoveel fijne mensen ontmoet. Vrouwen kunnen hier echt groeien. Toen ik in Den Helder kwam had ik niks meer, ik voelde me nergens veilig en mijn zelfvertrouwen stond op een heel laag pitje. Op het Internationaal Vrouwencentrum kreeg ik het terug.”
Nieuwe rondes, nieuwe kansen
Flaviana hervond zichzelf en vond zelfs de liefde weer. “Ik ben hertrouwd en heb samen met mijn man nog een zoon gekregen.”
Na een gemeentelijke bezuiniging hield Flaviana’s functie op te bestaan en moest ze op zoek naar een andere baan. “Toch hield Marlies me in haar achterhoofd. Ik was een paar maanden werkloos toen ze me belde. Het IVC startte met een nieuw project waarin 30 vrouwen de mogelijkheid kregen een opleiding tot elektromonteur te doen bij Tetrix en stage te lopen bij het Marinebedrijf. Ik had ooit een MEAO-opleiding gedaan, iets heel anders, maar het leek me wel meteen leuk.”
Flaviana deed na niveau 2, ook niveau 3 en 4 en liep stage bij de afdeling Optronica. “En daar ben ik gebleven. Ik voel me helemaal op mijn plek.”
De afdeling Optronica houdt zich onder meer bezig met nachtkijkers en warmtebeeldcamera’s. “Wij controleren ze en repareren ze als dat nodig is. Ik doe dat op mijn eigen plek, maar ga ook op inspectie.” Na tien jaar op dezelfde afdeling is de groei er nog niet uit. “Nee, zeker niet. Ik heb op mijn 40e nog mijn rijbewijs gehaald, we worden steeds bijgeschoold en zijn vorig jaar zelfs voor een opleiding naar Amerika geweest.”
Nog maar kort geleden solliciteerde Flaviana op een hogere functie. “Het is nog afwachten. Ik wil graag senior medewerker worden, hier op de afdeling. Werkvoorbereider was overigens ook een optie, maar ik hou veel te veel van sleutelen om achter een bureau te gaan zitten.” Ze lacht en er klinkt trots door in haar stem. “Toen ik aankwam in Den Helder had ik geen idee wat er voor me lag. Nu heb ik een fijne baan en kon een huis kopen met een lieve man. Ik ben gewoon een gelukkig mens dat ik deze weg heb kunnen gaan.”